بــه تــو خـــــواهــم پیــوست... بــه تــو خـــواهــم آویــخت... وتـــورا پـــادشـــه درگــه عـــــــشق خـــواهــم ســاخـــت... و بــه ســــاز ســـــخنــت قــافــــیه را خـــــواهــم بــســت... و تـــورا شـــاعـــــر شـــعـــــر زمیـــن خـــــــواهــم کــــــرد... بــه تــو یــک شـاخــه گـــل...بــه تــو یـک عـالـمه عــشق... بــه تــو یــک ســــــفـره محـــبت...سبـــدی از احســــاس... و خـدا میـدانــد...یـک جـهان یــک رنگی...همــه راخــواهــم داد...تــا مـــرا گـــــریه کــنی در چــشمـــت... مـــــن تـــورا میــــخـواهــم...تـا در آن لــحظــه اندیـــــشه مـــــرگ... کــه اجـــل فــــرصت آخــــر داده اســت... تــو مـــــرا ســخت در آغــــوش خــودت بفــشاری... و مــرا ســاغـــــر عیــــــشی بــدهــی...تــا بـــه لــطــف نفـــس پـــــر مهـــرت... نـــفس آخـــر خـــود را بــه شـــقایــق بـــدهــــم
[ جمعه 91/11/20 ] [ 11:48 عصر ] [ farbod007 ]