پدر و مادر بی فکر
سلام شاید موضوع من به عشق و عاشقی ربطی نداشته باشه اما این موضوع خیلی وقته داره منو

خفه میکنه می خوام درباره پدر و مادرای بی فکری حرف بزنم که نتیجه اش رو می تونیم توی موسسه

های ترک اعتیاد و زندان و یتیم خونه فت و فراوون دید می خوام از پدر و مادر بی فکری حرف بزنم که تا

دلشون می خواد بچه می یارن و میزارن به حساب اینکه خدا روزی شون رو باهاشون میاره و بعد از یه

مدت ،کم میارن و نتیجه اش میشه افزایش جمعیت ، فقر و بدبختی ، آدم فروشی نتیجه اش میشه

شرمندگی پدر در مقابل درخواست های بچه هاش نتیجه اش میشه شکستن و خمیده شدن کمر هر

دو تاشون در برابر مخارج زیاد لباس و دانشگاه و هزار کوفت و زهرمار دیگه . یا از پدر مادرای بی فکر دیگه

ای که فقط به خوش گذرونی های خودشون فکر میکنن و با به دنیا اومدن بچه تازه یادشون میاد که یه

آبرویی دارن و باید اونو حفظ کنن و بچه رو میزارن دم خونه های این و اون یا یتیم خونه یا اصلا یا اصلا به

دنیا نمی یارنش نتیجه اش میشه نازایی بچه های مظلومی که حسرت داشتن پدر و مادر و محبتشون

به دلشون مونده نتیجه اش میشه ... پس الکی نزاریم تقصیر سرنوشت و قسمت و خواست خدا چون

خدا کاملا بی تقصیره هر چی که سرمون میاد تقصیر خودمونه ، خودمون که ادعای آدم بودن می کنیم


من از پدر پیری که هفتادسالشه و از مادر بی فکری که پنجاه سالشه که تازه بچه دار شدن اما یه ذره

فکر نکردن که تا چند سال دیگه می خوان عمر کنن ؟؟؟ و این بچه چطور می خواد زندگی کنه ؟؟؟ حق با

اون پسر آلمانی بود که توی کتاب کودکان شونبورن روی یه دیوار نوشته بود " لعنت به پدر و مادرها "

اولش ناراحت شدم مخالف بودم اما الان میگم لعنت به همه پدر و مادرای بی فکر که بانی این مشکلاتن

( البته منظورم اینجا فقط به پدر و مادرای بی فکره و قصد توهین به همه رو ندارم )